KARA GÖL

Sawyer daha 5 yaşındayken annesinin ve babasının lanetli büyüyle, gözlerinin önünde öldürülmesinden sonra hayat ona zindan olmuştu ve hiç yüzü gülmemişti. Hayatı belki de büyücüler arasındaki en sıkıcı hayattı. Her gün aynı şeyleri yapmaktan ibaretti herşey. Okuldaki arkadaşlarının neredeyse hepsi onu deli sanıyordu. Bir gün herkesten uzak kalmak için yürüyüşe çıktı Sawyer. Dalgın dalgın yürürken kendini birden Kara Göl'ün kıyısında buldu. Çok şaşkındı, çünkü; ailesi burada öldürülmüştü. 10 yıldır buraya hiç gelmemişti. Bir süre göle uzun uzun baktı, ta ki çalılıkların arasından bir ses gelene kadar. Arkasını döndü, bir hımhım gördü ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Hımhıma haykırarak: "Sizden nefret ediyorum, nefret! Sizi görmek istemiyorum!" Sadece ölümü gören kişiler hımhımları gördüğü için haykırmıştı belki de hımhıma. Hayvan korkup kaçmıştı. Sawyer koşarak gölün kıyısındaki tahtaya çıktı. Sonra kollarını açtı iki yana, başını kaldırıp baktı yıldızlı semaya ve Tanrı'ya haykırdı bağıra bağıra: "Ya onları bana getir, ya da beni onlara götür!" Etraf ölüm sessizliğine bürünmüştü ve sonra birden fırtına koptu. Rüzgar çıldırmıştı adeta, savuruyordu herşeyi dağıta dağıta. Sawyer'in altındaki tahta parçalandı. VE SAWYER KAYBETTİ DENGESİNİ, BIRAKTI KARA GÖLE CANSIZ GÖVDESİNİ...


Umarım beğenirsiniz, yorumlarınızı bekliyorum.
Teşekkürler...

Severus Snape

tamam